Die onderwyser se tafel in 'n klas is 'n essensiële deel van die ruimte, beide funksioneel en simbolies. Dit rangskik gereedskap vir onderrig, rekenaars en administratiewe werk, wat almal geordende oppervlaktes benodig om daaglikse gebruik te ondersteun. Die vorm daarvan ondersteun maklike beweging daaromheen terwyl 'n gepaste houding behou word, wat 'n ergonomiese balans en funksie binne die ruimte aandui. Afhanklik van die gebruikte pedagogie kan die tafel in die middel of aan die rand geplaas word, wat of 'n direkte onderrig en lesings bevorder of leerder-georiënteerde aktiwiteite ondersteun en sodoende die klasdinamika vormgew. Moderne weergawes het soms ingeboude kraguitlatings vir rekenaars. Die kulturele aanpasbaarheid daarvan is opmerklik, aangesien dit verskeie doeleindes kan dien: privaat onderwyskultuur, opvoedkundige stelselsketsse, lesraamwerke wat 'n mengsel bied van menslike natuur en praktiese benadering met die oog op verbinding en interaksie wat vryheid integreer.