De tafel van de leraar in een klaslokaal is een essentieel onderdeel van de ruimte, zowel functioneel als symbolisch. Hij ordent hulpmiddelen voor het lesgeven, computers en administratief werk, allemaal aspecten die geordende oppervlakken vereisen om dagelijks gebruik te kunnen weerstaan. Zijn vorm ondersteunt makkelijke beweging eromheen terwijl een correcte houding behouden blijft, wat suggereert dat er sprake is van ergonomische balans en functie binnen de ruimte. Afhankelijk van de gebruikte pedagogiek kan de tafel centraal of perifeer worden geplaatst, wat respectievelijk directe instructie en het geven van lezingen bevordert of leerlinggerichte activiteiten stimuleert, waardoor de klasdynamiek wordt gevormd. Moderne versies hebben soms ingebouwde stopcontacten voor computers. De culturele aanpasbaarheid ervan is opmerkelijk, aangezien het vele doeleinden kan dienen: privé-georiënteerde onderwijscultuur, educatieve systeemomschrijvingen, lesschema's die een mix bieden tussen menselijke natuur en praktische toepassing gericht op verbinding en interactie met integratie van vrijheid.